موزه

        این موزه در سال 1328 خورشیدی تنها چهار سال پس از تاسیس دانشگاه تبریز که با دو دانشکده پزشکی و ادبیات تاسیس گردید بنا به صلاحدید مقامات وقت دانشگاه تبریز در یکی از سالنهای دانشکده ادبیات که در آن زمان در یک بنای استیجاری در خیابان ارتش جنوبی قرار داشت افتتاح گردید.

     این موزه بعد از موزه ایران باستان ( ملی ) که در سال 1316 تاسیس شده است دومین موزه رسمی کشور محسوب می شود و در شهر تبریز که به شهر اولین­ها معروف است اولین موزه بحساب می آید.

     فعالیت این موزه در دو مقوله باستانشناسی و مردم شناسی آغاز گردید و اموال فرهنگی موجود در این موزه از طریق سازمان میراث فرهنگی کشور که از کاوشهای باستانشناسی کشور بدست آمده­ و همچنین هدایای خیرین فرهنگی تامین شده است.

     بخش باستانشناسی شامل ادوار پیش از تاریخ و دوران تاریخی و دوران اسلامی بوده و تالاری نیز به بخش سکه و مهر اختصاص یافته است.

     بخش مردم شناسی نیز شامل بخش جنگ افزارهای قدیمی، بخش بافته و فرش - بخش کتابت شامل قطعات خط و کتب خطی و چاپ سنگی و اسناد قدیمی می باشد.

      بخش باستانشناسی دوران صفویه از جمله بخشهای پربار این موزه را تشکیل می دهد که ظروف چینی در اشکال و اندازه های مختلف را شامل می شود که از قسمت چینی خانه مجموعه بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی در شهر اردبیل به موزه تحویل داده شده اند. این ظروف به سفارش شاه عباس صفوی توسط هنرمندان چینی در حدود چهارصدسال قبل ساخته شده اند و کلیه ظروف به مهر شاه عباس به مضمون ( وقف آستانه شیخ صفی نمود بنده شاه ولایت عباس ) ممهور می باشند.

     در اصطلاح باستانشناسی به این نوع ظروف ( آبی سفید ) می گویند چون متن ظروف به رنگ سفید و نقوش آنها به رنگ آبی می باشد.

     موزه دانشگاه بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و بلحاظ تفکیک دانشکده های ادبیات و علوم انسانی تعطیل شده بود که با پیگیری مستمر روسای وقت دانشکده علوم انسانی جناب آقای دکتر سکوتی نسیم و جناب آقای دکتر نیکجو و مساعدت و رهنمودهای ریاست محترم دانشگاه تبریز جناب آقای دکترآژیده این موزه در ساختمان کتابخانه مرکزی دانشگاه تبریز و در ضلع شرقی آن طراحی و استقرار یافته و آماده بازگشایی می باشد.

امید است این موزه با عنایت به ارزش و جایگاه پژوهش در دانشگاهها بعنوان محل و منبع مناسب پژوهش برای پژوهشگران متعهد و دلسوخته­ی فرهنگ و تمدن اسلامی ایرانی قرار گرفته و منشا و سرچشمه­ نشر و اشاعه فرهنگ و ادب و هنر انقلاب پربار و شکوهمند اسلامی ایران قرار گیرد.